ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ

Από καιρό σε καιρό παίρνω στα χέρια μου τα Απομνημονεύματα του στρατηγού Μακρυγιάννη, αυτής της μεγάλης μορφής του Αγώνα του 1821. Με πραγματικό πόνο ψυχής στάθηκα σε κάποιες παραγράφους, που, τι θλιβερό, είναι τόσο επίκαιρες. Τις παραθέτω:

"Τότε εκεί που καθόμουν εις το περιβόλι μου και έτρωγα ψωμί, πονώντας απ τις πληγές όπου έλαβα εις τον αγώνα και περισσότερο πονώντας διά τις μέσα πληγές, διά τα σημερινά δεινά της Πατρίδος, ήλθαν δύο επιτήδειοι, άνθρωποι των γραμμάτων, μισομαθείς και άθρησκοι, και μου ξηγούνται έτσι:"Πουλάς Ελλάδα, Μακρυγιάννη". Εγώ τους λέγω:"Αδελφοί, με αδικείτε. Τέτοιον αγαθόν πολύτιμον δεν έχω εις την πραμάτειαν μου. Μα και να τόχα, δεν τόδινα κανενός. Κι αν πουλιέται Ελλάδα δεν αγοράζεται σήμερις, διότι κάνατε το κόσμο εσείς λογιώτατοι, να μη θέλει να αγοράσει κάτι τέτοιο." Έφυγαν αυτοί. Κι έκατσα σε μίαν πέτρα μόνος και έκλαιγα.

...Πατρίδα να θυμάσαι εσύ αυτούς όπου, δια την τιμήν και την λευτερίαν σου, δεν λογάριασαν θάνατο και βάσανα. Κι αν εσύ τους λησμονήσεις, θα τους θυμηθούν οι πέτρες και τα χώματα, όπου έχυσαν αίματα και δάκρυα. Θεέ, συγχώρεσε τους παντίδους, που θέλουν να μας πάρουν τον αγέρα που αναπνέουμε και την τιμήν που με ντουφέκι και γιαταγάνι πήραμε. Μας γέμισαν φατριά και διχόνοια. Και την Πατρίδα δεν την θέλουν Μητέρα κοινή. Αμορόζα εις τα κρεβάτια τους την θέλουν.

... Ρωμαίγικον δεν φτιάχνεται χωρίς ούλοι να θυσιάσουν αρετήν και πατριωτισμόν. Και χωρίς να πάψει η μέσα, η δική μας τυραγνία. Και βγήκαν τώρα κάτι δικοί μας κυβερνήτες, Έλληνες, σπορά της εβραιουργιάς, που είπαν να μας σβήσουν την Αγία Πίστη, την Ορθοδοξία, διότι η Φραγκιά δεν μας θέλει με τέτοιο ντύμα Ορθόδοξον. Και εκάθησα και έκλαιγα δια τα νέα παθήματα. Και πήγα πάλι εις τους φίλους μου τους Αγίους. Και σκουπίζοντας τα δάκρυά μου τους είπα:"Δεν βλέπετε που θέλουν να κάμουν την Ελλάδα παλιόψαθα; Βοηθήστε γιατί μας παίρνουν, αυτοί οι μισοέλληνες και άθρησκοι, ότι πολύτιμον τζιβαϊρικόν έχουμε. Φραγκεμένους μας θέλουν τα τσογλάνια. Μην αφήσετε Άγιοί μου αυτά τα γκιντί πουλημένα κριγιάτα της τυραγνίας να αφανίσουν τους Έλληνες, κάνοντας περισσότερα κακά από αυτά που έκανε ο Τούρκος ως τίμιος εχθρός μας.

...Και είπαν οι άθρησκοι, που εβάλαμεν εις τον σβέρκον μας, να μη μανθάνουν τα παιδιά μας Χριστόν και Παναγίαν, διότι θα μας παρεξηγήσουν οι ισχυροί. Και βγήκαν ακόμη να ποτάξουν την Εκκλησίαν, διότι έχει δύναμην πολλήν και την φοβούνται. Και είπαν λόγια άπρεπα για τους παπάδες. Εμείς, με σκιάν μας τον Τίμιον Σταυρόν, επολεμήσαμεν, σε κάστρα, σε ντερβένια, σε μπογάζια και σε ταμπούργια. Κι αυτός ο Σταυρός μας έσωσε. Μας έδωσε την νίκην και έχασε τον άπιστον Τούρκον. Τόση μικρότητα στο Σταυρό, τον σωτήρα μας!
Και βρίζουν οι πουλημένοι και τους παπάδες μας, τους ζυγίζουν άναντρους και απόλεμους. Εμείς τους παπάδες τους είχαμε μαζί εις κάθε μετερίζι, εις κάθε πόνον και δυστυχίαν. Όχι μόνον δια να βλογάνε τα όπλα και τα ιερά, αλλά και αυτοί με ντουφέκι και γιαταγάνι, πολεμώντας σαν λεοντάρια. Ντροπή Έλληνες!"

ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΛΟΙΠΟΝ ΧΡΩΣΤΑΜΈ;

Όλη η τρομοκρατία και τα επακόλουθά της στηρίζονται στο γεγονός ότι όλα τα κράτη χρωστάνε. Άλλος εκατομμύρια, άλλος δισεκατομμύρια, άλλος τρισεκατομμύρια. Γεγονός είναι ότι όλα τα κράτη (τουλάχιστον τα δυτικά) χρωστάνε υπέρογκα δανεικά, που δε μπορούν να ξεχρεώσουν. Κάποιοι επομένως έχουν υποθηκεύσει μέσω δανείων την ανθρωπότητα, η οποία μ αυτό το τρόπο οδηγείται στη Παγκόσμια Διακυβέρνηση. Με την απαξίωση στα μάτια των πολιτών όλων των ηγετών, που όπως έγραψε ο Monde είναι "νάνοι", είναι φυσικό ο έλεγχος της πολιτικής να βρίσκεται στα χέρια των τραπεζιτών. Ο Economist δημοσίευσε ένα κατάλογο των ισχυροτέρων τραπεζιτών, που δεν είναι άγνωστοι, σε όσους ασχολούνται με τα πράγματα, όμως τους συνδέει η κοινή καταγωγή. Ας τους ξαναθυμηθούμε:

- ROTHSCHILDS of London
- LAZAR BROTHERS of Paris
- ISRAEL MOSES SEIF of Italy
- WARBURG BROS of Hamburg
- KUHN LOEB of New York
- CHASE MANHATTAN of New York (MORGAN)
- GOLDMAN SACHS of New York

Αυτοί κρατούν τους πολίτες των κρατών ομήρους. Και νάταν τουλάχιστον τα χρέη αληθινά!

ΟΙ ΣΚΟΠΟΙ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ

Προχωρούμε σε μια πορεία αβεβαιότητας και συνεχούς τρομοκρατίας που χαρακτηρίζεται και από τη παντελλή έλλειψη δημοκρατίας. Μια κυβέρνηση στερούμενη πλέον λαϊκής εντολής, κλείνει συμφωνίες και εφαρμόζει μέτρα αντιλαϊκά και επώδυνα. Και μάλιστα συμφωνίες που αφορούν την εδαφική ακεραιότητα της χώρας και του δημόσιου πλούτου. Ποιοί όμως είναι οι πιο πιθανοί σκοποί τους; Που αποσκοπούν αυτές οι δουλικές συμφωνίες και μέτρα και μάλιστα σε βάθος δεκαετιών; Ας υποθέσουμε αυτούς τους στόχους, έχοντας υπ όψιν ότι υπαγορεύονται από δανειστές και τοκογλύφους, είτε ιδιώτες είτε επιχειρήσεις.

1) Ο πρώτος και σημαντικότερος στόχος είναι ίσως η πλήρης απαξίωση του ατόμου και ως πολίτη και ως εργατικού δυναμικού. Αυτό επιτυγχάνεται σταδιακά με δύο μεθόδους.

Πρώτη μέθοδος να αφαιρεθεί απ το πολίτη η ιδέα ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης με αλλαγή του πολιτικού σκηνικού. Φράσεις όπως "όλοι ίδιοι είναι", "και ποιός να κυβερνήσει;", "δεν αλλάζει τίποτα", αφαιρούν κάθε ιδέα πολιτικής συμμετοχής και αγώνα. Ο πολίτης παύει να αισθάνεται "πολιτικό ον" και δεν ασχολείται πλέον με τη πολιτική, έτσι ώστε οι εξουσιάζοντες να είναι ανενόχλητοι στην εξουσία.

Δεύτερη μέθοδος η συνεχής ελάττωση των αμοιβών, δημοσίων και ιδιωτικών, με σκοπό να φτάσουν να κερδίζουν μόνο τα εντελώς απαραίτητα για το προς το ζην. Αυτό σε συνδυασμό με την αφαίρεση οποιουδήποτε εργασιακού δικαιώματος (κατάργηση εργασιακών συμβάσεων, άρση μονιμότητας δημόσιων υπαλλήλων), οδηγεί οποιονδήποτε εργαζόμενο να ζει υπό το καθεστώς μόνιμης απειλής απολύσεως. Έτσι ζώντας σε καθεστώς εργασιακής τρομοκρατίας και φτώχειας, ούτε καν περνάει απ το μυαλό του οποιαδήποτε διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών εργασίας. Μοιάζει όλο και περισσότερο με τους δούλους των πυραμίδων των Φαραώ. Χαράς ευαγγέλια για κάθε επιχειρηματία.

2) Ο δεύτερος στόχος είναι η αφαίρεση κάθε ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας και συγκέντρωσής της σε χέρια λίγων, είτε ιδιωτών είτε πολυεθνικών επιχειρήσεων, όπως είναι σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης. Άλλωστε το τόνιζαν χρόνια τώρα οι Ευρωπαίοι: "ποιοί είναι οι Έλληνες, που ενώ είναι αδύναμος κρίκος, να έχουν 80 ή 85% ιδιωκατοίκηση"; Σε αυτό αποσκοπούν όλοι οι φόροι που επιβάλονται στην ιδιωτική κατοικία με αποκορύφωμα το πρόσφατο ειδικό φόρο κατοικίας μέσω της ΔΕΗ. Οι πολίτες δε θα μπορούν σιγά σιγά να ανταποκριθούν στους φόρους και θα αναγκαστούν να πουλάνε τα σπίτια τους, τα οποία θα αγοράζονται από εταιρίες, κυρίως πολυεθνικές. Έτσι θα μειωθεί η ιδιωτική περιουσία όπως στην υπόλοιπη Ευρώπη.

3) Τρίτος στόχος η πώληση (μέσω πολυεθνικών εταιρειών) όλης της δημόσιας περιουσίας και της εκμετάλλευσης πόρων του υπεδάφους καθώς και κάθε μορφής ενέργειας (ηλιακής, υδάτων ή ανέμου). Ήδη η Γερμανία πασχίζει να πάρει τα μερίδιά της "αντί πινακίου φακής". Και πώληση όσο όσο, κάτω απ τη τρομοκρατία της οικονομικής κρίσης. Έτσι παραχωρείται η εθνική κυριαρχία, αφού οι εταιρείες θα ελέγχουν πλήρως την ενέργεια και κάθε στιγμή θα μπορούν να αφήσουν τη χώρα χωρίς αυτήν. Όποιος έχει την ενέργεια, αυτός και διοικεί!

Τα ξέρουμε, είτε λίγο πολύ τα φανταζόμαστε όλοι. Θα μείνουμε άπραγοι ή θα τους πετάξουμε όλους μαζί στη θάλασσα με βαρίδια στο λαιμό (για να πάνε πολύ βαθιά!);