Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

ΟΛΟΙ ΔΩΡΗΤΕΣ ΟΡΓΑΝΩΝ;

Σύμφωνα με το νόμο 3984/2011 που ψηφίστηκε χωρίς ονομαστική ψηφοφορία από την Βουλή στις 16/06/2011 εν μέσω οικονομικής κρίσης και Μνημονίων, θεωρείται κάθε εγκεφαλικά νεκρός ενήλικας στην Ελλάδα δότης οργάνων, εφ όσον δεν διατυπώσει εγγράφως την αντίθεσή του, όσο ζει.
Επί πλέον:
α) Η αφαίρεση οργάνων πραγματοποιείται από "Οργανισμούς Αφαίρεσης" που είναι νοσοκομεία Ν.Π.Δ.Δ η Ν.Π.Ι.Δ. κοινωφελούς και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ή ιδιωτικές κλινικές που έχουν λάβει σχετική άδεια. Παραχωρείται έτσι κατά παγκόσμια πρωτοτυπία, δικαίωμα αφαίρεσης οργάνων σε τρίτους και μάλιστα ιδιωτικού τομέα. Διεθνώς όμως γίνεται από ομάδες μεταμοσχευτικών κέντρων και όχι από ιδιώτες.
β) Το άρθρο προβλέπει: "Η αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από ενήλικο θανόν πρόσωπο πραγματοποιείται εφ όσον όσο ζούσε δεν είχε εκφράσει την αντίθεσή του". Γίνεται δηλαδή βάσει εικαζόμενης συναίνεσής του.
Δύο εύλογα ερωτήματα:
1) Με αυτό το τρόπο το ανθρώπινο σώμα δεν μετατρέπεται με την έννοια του Εμπράγματου Δικαίου σε πράγμα; Επειδή κάποιος ασκεί κυριότητα επ αυτού, έχοντας απ το νόμο το δικαίωμα να αποφασίσει για τα όργανα του θανόντος. Και επειδή το σώμα γίνεται πράγμα, ο νόμος προβλέπει και τους σχετικούς κανόνες ποιότητας και ασφάλειας.
2) Θα γίνεται λήψη οργάνων και απ τους ευρωπαίους και άλλους αλλοδαπούς πολίτες που τυχαίνει να κηρυχτούν εγκεφαλικά νεκροί στην Ελλάδα ή αυτό ισχύει μόνο για τους Έλληνες; Και αν ισχύει μόνο για τους Έλληνες βάσει της ισότητας των πολιτών ενώπιον του νόμου, τι θα γίνει με τους Έλληνες πολίτες του εξωτερικού;
Ο νόμος τίθεται σε ισχύ από 1 Ιουνίου 2013. Όποιος δεν θέλει να θεωρείται δωρητής οργάνων πρέπει να το δηλώσει με υπεύθυνη δήλωση επικυρωμένη από Δημόσια Αρχή (ΚΕΠ, Αστυνομία) και να τη στείλει με κούριερ ή φαξ (όχι με συστημένο) και να περιμένει επιβεβαιωτική επιστολή. Επίσης να ενημερώσει συγγενείς και φίλους ότι δεν είναι δωρητής οργάνων. Όταν υπάρχουν ανήλικα παιδιά τα συμπεριλαμβάνει στη δήλωσή του, αλλά όταν γίνουν 18 ετών πρέπει πάλι μόνα τους να κάνουν τη δήλωση.
Η διεύθυνση του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ) είναι:
ΕΟΜ-Τμήμα Προώθησης Δωρεάς Ιστών και Οργάνων
Αν. Τσόχα 5 - 11521 Αθήνα
Το φαξ είναι: 2107255066.

Τρίτη 7 Μαΐου 2013

ΟΙ "ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ" ΤΟΥ ΔΝΤ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Μετά τη τελευταία επίσκεψη και αξιολόγηση της τρόϊκας για την εφαρμογή του Μνημονίου στην Ελλάδα, η τριμερής κυβέρνηση συνασπισμού γέμισε από αισθήματα αισιοδοξίας και ικανοποίησης για τη πορεία της οικονομίας μέχρι τώρα. Τόνισαν βέβαια ότι ο δρόμος είναι ακόμα "μακρύς" και ότι για να βγει η Ελλάδα και πάλι στις αγορές θέλει πολλή δουλειά και ευσεβής προσήλωση στις επιταγές του Μνημονίου. Αλήθεια όμως τι δικαιολογεί αυτή την έστω αχνή "αισιοδοξία"; Ποιές "επιτυχίες" κατορθώθηκαν τα τελευταία δύο χρόνια απ την εφαρμογή των τριών Μνημονίων; Ας  απαριθμήσουμε μερικές από αυτές:
Επιτυχία 1:
Λουκέτο (κλείσιμο) σε πάνω από 100.000 επιχειρήσεις μικρομεσαίες ή μεγαλύτερες.
Επιτυχία 2:
Από 500.000 οι άνεργοι έφτασαν το 1.500.000, δηλαδή τριπλασιασμός σε δύο χρόνια. Η ανεργία σε ποσοστά; 27,5% και ειδικά σε νέους έως 25 ετών το ποσοστό ανέρχεται στο 60%!
Επιτυχία 3:
Καμμία πρόοδος στη καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, η οποία παραμένει στα ίδια επίπεδα όπως πριν δύο χρόνια. Αντιθέτως στη παράνομη απασχόληση υπήρξε αύξηση: ένας στους τρεις εργαζόμενους (σύμφωνα με επίσημους ελέγχους) είναι ανασφάλιστος. Τα συνήθη υποζύγια "πληρώνουν το μάρμαρο", ενώ όσοι ήταν "στον αφρό" παραμένουν εκεί.
Επιτυχία 4:
Σχεδόν 3.000.000 πολίτες ζούνε κάτω απ το όριο της φτώχειας, με θλιβερά δείγματα αυτής της δραματικής κατάστασης που βιώνουν, οι λιποθυμίες μαθητών σε σχολεία λόγω υποσιτισμού και εικόνες τριτοκοσμικές σε συσσίτια και δωρεάν κατά καιρούς διάθεση προϊόντων από ενώσεις ή σωματεία.
Επιτυχία 5:
Ενώ υπήρξε δραματική συρρίκνωση του εισοδήματος των εργαζομένων (μειώσεις μισθών, κόψιμο δώρων στο Δημόσιο), οι τιμές των προϊόντων και ειδών πρώτης ανάγκης όχι μόνο δεν μειώθηκαν, όχι μόνο δεν έμειναν σταθερές, αλλά αυξήθηκαν!
Επιτυχία 6:
Ένα θλιβερό νούμερο: 3000 περίπου αυτοκτονίες στα δύο χρόνια (όσες επίσημα καταγράφτηκαν). Και δυστυχώς δεν υπάρχει νούμερο, πως μπορεί άλλωστε να ερευνηθεί, για όσους έφυγαν απ τη ζωή με εμφράγματα ή εγκεφαλικά λόγω οικονομικής δυσπραγίας.
Επιτυχία 7:
Η Ελλάδα έγινε επιτέλους ανταγωνιστική, αφού ένας εργαζόμενος δουλεύει πια για 400 ευρώ το μήνα. Παρ όλη την "ανταγωνιστικότητα" τύπου Βουλγαρίας, οι επενδύσεις ακόμη έρχονται...
Επιτυχία 8:
Ένα ακόμη θλιβερό νούμερο: 60.000 πολίτες (κυρίως νέοι) μετανάστευσαν μόνο στη Γερμανία μέσα σε δύο χρόνια, ψάχνοντας μια δουλειά. Νέοι που σπούδασαν σε ελληνικά Πανεπιστήμια, με μεταπτυχιακά, με κόστος σπουδών που πλήρωσε η Ελλάδα, προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στη Γερμανία ή σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
Μετά από τόσες απο-επιτυχίες, πως είναι δυνατόν να βλέπει κανείς "φως στην άκρη του τούνελ"; Πως είναι δυνατόν να έχεις ίχνος αισιοδοξίας για το μέλλον; Θα πρέπει να είσαι είτε ανόητος είτε να ζεις εκτός τόπου και χρόνου. Ή να είσαι εντεταλμένος και παντελώς αναίσθητος και αδιάφορος για τους γύρω σου...