Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΙΣΛΑΝΔΙΑΣ - Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΚΡΥΒΟΥΝ

Το βίντεο της συνέντευξης του Ισλανδού προέδρου. Αυτή είναι η αλήθεια που σας κρύβουν όλοι οι άλλοι


http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=21cuQ8ye6Wc


Ο πρόεδρος της Ισλανδίας Ολαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον μίλησε για τον τρόπο με τον οποίο η χώρα του ξέφυγε από τις δαγκάνες του ΔΝΤ και ξεκαθάρισε για μία ακόμη φορά πως οι τράπεζες θα πρέπει να πτωχεύουν αν δεν λειτουργούν σωστά και όχι να σώζονται από τους λαούς.

Αρχικά στην τοποθέτησή του, ο πρόεδρος της Ισλανδίας, φρόντισε να πλέξει το εγκώμιο της πολιτικής της χώρας του η οποία έκανε… το αντίθετο από όσα προτείνει το ΔΝΤ και κατάφερε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να πετύχει την ανάκαμψη της οικονομίας της:

«Πιστεύω ότι εκπλήσσει τον περισσότερο κόσμο το ότι πριν τέσσερα χρόνια κάναμε κάτι που φαινόταν λάθος, να αφήσουμε το οικονομικό σύστημα να καταρρεύσει. Τώρα είμαστε πάλι σε ανάκαμψη, οικονομική ανάκαμψη, πολύ μικρή ανεργία και πιστεύω ο κύριος λόγος είναι ότι σωστά αντιληφθήκαμε ότι ήταν επίσης βασικά κοινωνική και πολιτική κρίση, αλλά πάνω απ’ όλα δεν ακολουθήσαμε τα… παραδοσιακά επικρατούμε να “ορθά δόγματα” του Δυτικού κόσμου τα τελευταία τριάντα χρόνια. Εισαγάγαμε νομισματικούς ελέγχους, αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν, παρείχαμε υποστήριξη στους φτωχούς, δεν εφαρμόσαμε μέτρα λιτότητας στον βαθμό που βλέπετε εδώ στην Ευρώπη και το τελικό αποτέλεσμα μετά από τέσσερα χρόνια είναι ότι οι Ισλανδοί απολαμβάνουν πρόοδο και ανάκαμψη πολύ διαφορετική από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες που υπέφεραν από την οικονομική κρίση».

Όσο για την θέση του κυρίου Γκρίμσον για τις τράπεζες και την σωτηρία τους; Αυτή είναι σαφέστατη:

«Πολλές φορές ρωτάω τους συνομιλητές μου γιατί θεωρούν τις τράπεζες σαν τις Άγιες Εκκλησίες της μοντέρνας οικονομίας; Γιατί οι ιδιωτικές μας τράπεζες σαν την Aliance και οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών να μην αφήνονται να χρεοκοπήσουν αν έχουν ενεργήσει με ανεύθυνο τρόπο; Η θεωρία ότι πρέπει να διασώζουμε τις τράπεζες, είναι μια θεωρία που θέλει τους τραπεζίτες από τη μία να απολαμβάνουν την επιτυχία της διάσωσής τους και από την άλλη να αφήνουμε τον απλό κόσμο να καταστρέφεται δια μέσω φορολογίας και λιτότητας. Ο κόσμος στις σύγχρονες δημοκρατίες δεν πρόκειται να το δεχθεί για πολύ».

ΛΑΘΟΣ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΔΝΤ;

Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε η δήλωση επισήμου εκπροσώπου του ΔΝΤ, ότι η συνταγή δημοσιονομικής προσαρμογής που ακολουθήθηκε μέχρι τώρα στην Ελλάδα ήταν λάθος. Μάλιστα έρχεται τώρα που οι περισσότεροι Έλληνες έχουν υποστεί αιματηρές θυσίες και έχουν φτάσει σε όρια εξαθλίωσης. Ας δούμε αυτή την ομολογία με μια μικρή μεταφορά.
   
     Ο ασθενής προσέρχεται στον ειδικό γιατρό, ο οποίος μετά από μια σειρά εξαντλητικών εξετάσεων διαπιστώνει την ασθένεια και αποφαίνεται για τη θεραπεία. Η θεραπεία εκτός των φαρμάκων περιλαμβάνει και αυστηρή δίαιτα αλλά και αλλαγή του καθημερινού τρόπου ζωής, όπως ώρες ύπνου, εργασίας, άσκησης κλπ. Ο ασθενής εμπιστευόμενος το γιατρό, που του υπόσχεται ότι αν ακολουθήσει με θρησκευτική ευλάβεια τη σκληρή θεραπεία σε εύλογο διάστημα θα διαπιστώσει βελτίωση και τέλος ίαση, δέχεται τη θεραπεία. Ο γιατρός του ανακοινώνει την υψηλή αμοιβή του και αρχίζουν την εφαρμογή του θεραπευτικού προγράμματος. Ο ασθενής πάει σπίτι του, όπου οι συγγενείς του τον προτρέπουν να επισκεφτεί και άλλον γιατρό, για δεύτερη γνώμη. Εκείνος όμως επιμένει ότι θα υποφέρει λίγο καιρό αλλά γρήγορα θα φανούν αποτελέσματα. Δυστυχώς όμως μετά μιας εβδομάδας θεραπείας τα αποτελέσματα δεν είναι ενθαρυντικά. Αισθάνεται εξάντληση, τα συμπτώματα δεν υποχωρούν και εμφανίζονται σοβαρές παρενέργειες απ τα φάρμακα. Ο γιατρός επιμένει όμως να συνεχίσει. Μετά όμως από δύο μήνες ο ασθενής είναι χειρότερα απ ότι ήταν πριν ν αρχίσει τη θεραπεία και αρχίζει να αμφιβάλει. Ο γιατρός τον υποβάλλει σε νέες εξετάσεις και του ανακοινώνει ψυχρά και ωμά, ότι έγινε λάθος στην αρχική διάγνωση. Όλοι οι κόποι που υπεβλήθει ο ασθενής μάταιοι. Τι γίνεται σε μια τέτοια περίπτωση; Φυσικά αλλάζει εκ του μηδενός όλη η θεραπεία ή ο ασθενής απευθύνεται σε άλλον ειδικό.
 
     Και πάμε στα δια ταύτα. Η τρόϊκα επέβαλε ένα αυστηρό Μνημόνιο και μετά ένα δεύτερο με μια αυστηρή δημοσιονομική προσαρμογή με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Ήταν δε κατηγορηματική και χωρίς να "σηκώνει" αντιρρήσεις, ότι έτσι θα "σωθεί" η οικονομία και η χώρα θα μπει σε τροχιά ανάπτυξης. Ο Έλληνας πολίτης γνώρισε μια στροφή 360 μοιρών προς το χειρότερο σε κάθε μορφή της καθημερινής του ζωής. Έκανε και κάνει Ιώβιο υπομονή, χωρίς εξεγέρσεις, χωρίς βία, πιστεύοντας και ελπίζοντας ότι σε δύο-τρία χρόνια θα ξεπεραστεί η εξαθλίωση της προσωπικής του ζωής και θα αρχίσει πάλι να επιστρέφει στην αξιοπρέπεια. Αντί αυτού η εξαθλίωση συνεχίζεται και έρχεται μια δήλωση του ΔΝΤ, ότι "η συνταγή ήταν λάθος". Εμβρόντητος, αναρωτιέται: "και οι θυσίες; οι αυτοκτονίες συμπολιτών του; το ότι η αξιοπρέπειά του έγινε σκουπίδι στην Ευρώπη; το ότι τον είπαν κλέφτη και τεμπέλη; οι λιποθυμίες των παιδιών του στα σχολεία από ασιτία; τα εξευτελιστικά συσσίτια; οι φόροι; τα χαράτσια;  Όλα μάταια; Όλα τα υπέφερε και τα υποφέρει αδιαμαρτύρητα, μάταια; Μάταια;

     Και τώρα τι θα γίνει; Θα αλλάξει η συνταγή; Θα καταργηθούν οι πρόσθετοι φόροι; Θα επιστρέψουν οι μισθοί και οι συντάξεις όπως ήταν; Θα ξαναδοθούν τα δώρα στους μισθούς; Θα σταματήσει η πείνα; Όχι κύριε Έλληνα. Τίποτα απ αυτά. Δυστυχώς. Γιατί το ζητούμενο αποτέλεσμα δεν ήταν η θεραπεία σου. Ήταν να σε συνηθίσουν να ζεις έτσι. Ήταν να βάλουν χέρι στην ακίνητη περιουσία σου, δημόσια και ιδιωτική. Ήταν να σου πάρουν τις οικονομίες σου. Ήταν να σε κάνουν να αισθάνεσαι τυχερός όταν βρίσκεις μια δουλειά με 400 ευρώ το μήνα. Ήταν με λίγα λόγια να σε κάνουν ζητιάνο. Γιατί μόνο ο ζητιάνος, ο εξαθλιωμένος, που δεν έχει τίποτα, μόνο αυτός δέχεται τα πάντα και αρκείται σε ένα ξεροκόμματο και λίγο νερό. Και αυτό θα συνεχίσει μέχρι από το 30% σήμερα, να φτάσει το 90% του λαού σε αυτό το επίπεδο. Και το χειρότερο. Αφού επιβλήθηκε σε σένα το πειραματόζωο της Ευρώπης, επιβάλεται ήδη και σε όλους τους Ευρωπαίους με τη σειρά.
   
     Το ερώτημα είναι σημαντικό όσο ποτέ. Θα αλλάξεις τη θεραπεία ή θα αλλάξεις γιατρό; Γιατί αν δε κάνεις τίποτα απ τα δύο σε βλέπω να πεθαίνεις και μάλιστα υπό τη καθοδήγηση "ειδικού"... 

Bailout

Debt: Uknown Artist

Last summer a well-respected small business entrepreneur and father of Helectra, a 23 year old student of philosophy, went bankrupt and shortly after he hanged himself with a cable tied to a tall “tsounati” olive tree, in the property inherited from his father, on the island of Crete.

When she was asked whether she had any idea that her father would take this step to the very end, Helectra did not think before answering. There had been signs. Shortly before his death, he signed over to her the house they lived and her grandfather’s property with the ancient olives trees. "He was suddenly in such a hurry," she says, but she wouldn’t understand why.

Now both she knows and she owes the house and the property but she cannot tell how she's going to pay the “haratsi”, this new tax imposed by the government on small, non yielding property, such as her diseased father signed over.

On that same day I was reading Helectra’s story, that is a few days ago, the police received another emergency call. It was on the news: A 61-year-old man has hanged himself from a tree in a park, not far from his house. He was a marine who had recently lost his job and was too old to find a new one.

All his savings were spent. He couldn’t support anymore his divorced daughter with that infant and the dog. His body was discovered only in the morning but he hung himself the afternoon before.

Having the head in the clouds, I see now the red-and-white strip of the plastic "crime scene" tape, still hanging and flapping, ripped by the winter wind and the heavy rain.

In front of me, on the table the newspaper wide open, the language of headlines: "The number of people in Greece trying to kill themselves is rising as economic crisis deepens, according to official figures".  

από : http://my-pillow-book.blogspot.gr/