Η Δημοκρατία στην πραγματική, πληρέστερη μορφή της, γεννήθηκε στην αρχαία Αθήνα. Στην Αθήνα του 2012, καταργήθηκε με την ψήφο των «Ελλήνων; » βουλευτών, εγκαθιδρύωντας, ένα καθεστώς που μάλλον με τυρανία μοιάζει. Πιστεύω ότι δεν απαιτεί ιδιαίτερη σκέψη, για να το καταλάβει κάνεις. Η Δημοκρατία είναι, πολίτευμα λαϊκής κυριαρχίας, που λειτουργεί σύμφωνα με τη θέληση της πλειοψηφίας των πολιτών , και όχι με την θέληση «δάνειων δυνάμεων». Είναι σύνθετη λέξη (δήμος + κράτος), που σημαίνει: «κρατεί» ο λαός, κυριαρχεί ο λαός, λαϊκή κυριαρχία, βλέπετε καμία λαική κυριαρχία;
β) Όλοι οι πολίτες είναι ίσοι απέναντι του νόμου,
γ) Κάθε πολίτης έχει τις ίδιες ευκαιρίες με τους άλλους, για να καταλάβει δημόσια αξιώματα,
δ) Ο πολίτης είναι ελεύθερος να ζει και να εργάζεται χωρίς έλεγχο και περιορισμό,
ε) Η δημοκρατία δε στηρίζει τη δύναμη της στο φόβο του ποινικού νόμου, αλλά στο σεβασμό των πολιτών προς τους νόμους.
Οι λόγοι αυτοί εξακολουθούν ν' αποτελούν και σήμερα τις βασικές αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος. (Α. Παπαθανασόπουλου, Ανθρωπιστική παιδεία, σελ. 48).
Η βασικότερη όμως προϋπόθεση για τη λειτουργία μιας δημοκρατίας είναι η υπεύθυνη συμμετοχή όλων των πολιτών στα κοινά. Ο κάθε πολίτης έχει υποχρέωση να μετέχει στις διαδικασίες εκείνες που διασφαλίζουν το δημοκρατικό πολίτευμα. Γι΄αυτό και ο Περικλής τόνισε πως εκείνος που δεν αναμιγνύεται στα ζητήματα της πόλης είναι άχρηστος πολίτης και όχι φιλήσυχος. («Μόνοι γάρ τόν μηδεν τώνδε μετέχοντα ούκ άπράγμονα άλλα άχρεϊον νομίζομεν». Θοκυδ. II, 40).
Μια άλλη βασική προϋπόθεση είναι η λειτουργία των δημοκρακών θεσμών. Δεν υπάρχει δημοκρατία, όταν δε λειτουργούν οι δημοκρατικοί θεσμοί (καταστατικοί νόμοι, Σύνταγμα), ούτε όταν υπάρχουν δημοκρατικοί θεσμοί και δεν υπάρχει δημοκρατικό ήθος, σωστή δημοκρατική συμπεριφορά έναντι των συμπολιτών και του κράτους. Το μέσο σύνδεσης πολίτη-κράτους είναι ο διάλογος .
'Αλλοι λόγοι που εξασφαλίζουν την εύρυθμη λειτουργία της δημοκρατίας είναι η εξυπηρέτηση του κοινού συμφέροντος, καθώς και η δημιουργία κράτους δικαίου. Το κράτος του δικαίου υπάρχει, όταν τηρείται σε κάθε περίπτωση ο νόμος.
Σε μια γενικότερη θεώρηση η δημοκρατία είναι τρόπος ζωής τόσο στη σκέψη, όσο και στη συμπεριφορά του ατόμου. Τα άτομα που πιστεύουν σε δημοκρατικές αρχές γνωρίζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους αγωνίζονται ν' αποκτήσουν υψηλό ήθος και συναισθάνονται την ευθύνη τους. Επιδιώκουν, εξάλλου, την πνευματι¬κή καλλιέργεια μέσα στα πλαίσια μιας δημοκρατικής παιδείας.
Με το πνεύμα αυτό ο Άγγελος Τερζάκης τονίζει: «Οι δεσμοί της δημοκρατίας με την πνευματική καλλιέργεια είναι στενοί, περισσότερο στενοί παρά σε οποιοδήποτε άλλο πολίτευμα. Δημοκρατία χωρίς ώριμους γι' αυτήν πολίτες δεν μπορεί να νοηθεί. Απ' όλα τα πολιτεύματα αυτή και μόνο ενδιαφέρεται πραγματικά για την πνευματική καλλιέργεια των πολιτών της. Ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη ενός ελεύθερου και μαζί υπεύθυνου στοχασμού. Γιατί το θέλει η Δημοκρατία;
Επειδή μόνο τέτοιας λογής πολίτες μπορούν να γίνουν στέρεο βάθρο της.
Βασικά η δημοκρατία δεν είναι προσφορά, δώρο από τη φύση, αλλά αγώνισμα. Γι' αυτό και είναι ένα αρκετά ευαίσθητο πολίτευμα-γιατί στηρίζεται στην ελεύθερη βούληση των πολιτών. Για να ριζώσει όμως και να ευδοκιμήσει χρειάζεται μια συνεχής επαγρύπνηση και μια αδιάκοπη άσκηση του δημοκρατικού ήθους.
Η Δημοκρατία στην πραγματική, πληρέστερη μορφή της, γεννήθηκε στην αρχαία Αθήνα. Στην Αθήνα του 2012, καταργήθηκε με την ψήφο των «Ελλήνων; » βουλευτών, εγκαθιδρύωντας, ένα καθεστώς που μάλλον με τυρανία μοιάζει. Πιστεύω ότι δεν απαιτεί ιδιαίτερη σκέψη, για να το καταλάβει κάνεις. Η Δημοκρατία είναι, πολίτευμα λαϊκής κυριαρχίας, που λειτουργεί σύμφωνα με τη θέληση της πλειοψηφίας των πολιτών , και όχι με την θέληση «δάνειων δυνάμεων». Είναι σύνθετη λέξη (δήμος + κράτος), που σημαίνει: «κρατεί» ο λαός, κυριαρχεί ο λαός, λαϊκή κυριαρχία, βλέπετε καμία λαική κυριαρχία; Χαρακτηριστικά γνωρίσματα της αθηναϊκής δημοκρατίας έδωσε ο Περικλής στον Επιτάφιο του (Θουκ. II, 374 38):
α) Στη δημοκρατία κυβερνούν οι περισσότεροι και όχι οι λίγοι,β) Όλοι οι πολίτες είναι ίσοι απέναντι του νόμου,
γ) Κάθε πολίτης έχει τις ίδιες ευκαιρίες με τους άλλους, για να καταλάβει δημόσια αξιώματα,
δ) Ο πολίτης είναι ελεύθερος να ζει και να εργάζεται χωρίς έλεγχο και περιορισμό,
ε) Η δημοκρατία δε στηρίζει τη δύναμη της στο φόβο του ποινικού νόμου, αλλά στο σεβασμό των πολιτών προς τους νόμους.
Οι λόγοι αυτοί εξακολουθούν ν' αποτελούν και σήμερα τις βασικές αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος. (Α. Παπαθανασόπουλου, Ανθρωπιστική παιδεία, σελ. 48).
Η βασικότερη όμως προϋπόθεση για τη λειτουργία μιας δημοκρατίας είναι η υπεύθυνη συμμετοχή όλων των πολιτών στα κοινά. Ο κάθε πολίτης έχει υποχρέωση να μετέχει στις διαδικασίες εκείνες που διασφαλίζουν το δημοκρατικό πολίτευμα. Γι΄αυτό και ο Περικλής τόνισε πως εκείνος που δεν αναμιγνύεται στα ζητήματα της πόλης είναι άχρηστος πολίτης και όχι φιλήσυχος. («Μόνοι γάρ τόν μηδεν τώνδε μετέχοντα ούκ άπράγμονα άλλα άχρεϊον νομίζομεν». Θοκυδ. II, 40).
Μια άλλη βασική προϋπόθεση είναι η λειτουργία των δημοκρακών θεσμών. Δεν υπάρχει δημοκρατία, όταν δε λειτουργούν οι δημοκρατικοί θεσμοί (καταστατικοί νόμοι, Σύνταγμα), ούτε όταν υπάρχουν δημοκρατικοί θεσμοί και δεν υπάρχει δημοκρατικό ήθος, σωστή δημοκρατική συμπεριφορά έναντι των συμπολιτών και του κράτους. Το μέσο σύνδεσης πολίτη-κράτους είναι ο διάλογος .
'Αλλοι λόγοι που εξασφαλίζουν την εύρυθμη λειτουργία της δημοκρατίας είναι η εξυπηρέτηση του κοινού συμφέροντος, καθώς και η δημιουργία κράτους δικαίου. Το κράτος του δικαίου υπάρχει, όταν τηρείται σε κάθε περίπτωση ο νόμος.
Σε μια γενικότερη θεώρηση η δημοκρατία είναι τρόπος ζωής τόσο στη σκέψη, όσο και στη συμπεριφορά του ατόμου. Τα άτομα που πιστεύουν σε δημοκρατικές αρχές γνωρίζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους αγωνίζονται ν' αποκτήσουν υψηλό ήθος και συναισθάνονται την ευθύνη τους. Επιδιώκουν, εξάλλου, την πνευματι¬κή καλλιέργεια μέσα στα πλαίσια μιας δημοκρατικής παιδείας.
Με το πνεύμα αυτό ο Άγγελος Τερζάκης τονίζει: «Οι δεσμοί της δημοκρατίας με την πνευματική καλλιέργεια είναι στενοί, περισσότερο στενοί παρά σε οποιοδήποτε άλλο πολίτευμα. Δημοκρατία χωρίς ώριμους γι' αυτήν πολίτες δεν μπορεί να νοηθεί. Απ' όλα τα πολιτεύματα αυτή και μόνο ενδιαφέρεται πραγματικά για την πνευματική καλλιέργεια των πολιτών της. Ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη ενός ελεύθερου και μαζί υπεύθυνου στοχασμού. Γιατί το θέλει η Δημοκρατία;
Επειδή μόνο τέτοιας λογής πολίτες μπορούν να γίνουν στέρεο βάθρο της.
Βασικά η δημοκρατία δεν είναι προσφορά, δώρο από τη φύση, αλλά αγώνισμα. Γι' αυτό και είναι ένα αρκετά ευαίσθητο πολίτευμα-γιατί στηρίζεται στην ελεύθερη βούληση των πολιτών. Για να ριζώσει όμως και να ευδοκιμήσει χρειάζεται μια συνεχής επαγρύπνηση και μια αδιάκοπη άσκηση του δημοκρατικού ήθους.