Έτος 2012-σήμερα.
Και επιτέλους ο λαός κλήθηκε να ψηφίσει. Και οι πολίτες ψήφισαν έχοντας πολύ θυμό και θέλοντας να τιμωρήσουν αυτούς που θεωρούν υπεύθυνους για τη σημερινή κατάσταση της χώρας του. Το αποτέλεσμα μετέδωσε αυτό το μήνυμα στους πολιτικούς που κυβέρνησαν τα τελευταία τριάντα χρόνια τη χώρα. Μη δίνοντας την αυτοδυναμία σε κανένα κόμμα, οι εκλογές θα επαναληφθούν στις 17 Ιουνίου. Έχοντας υποχωρήσει λίγο η οργή, ο πολίτης καλείται πιο νηφάλιος να διαλέξει ποιό κόμμα και ποιός πολιτικός θα οδηγήσει την Ελλάδα έξω απ τη κρίση, ανακουφίζοντας όσο γίνεται το λαό απ την οικονομική αφαίμαξη και την αθλιότητα που ζει τα τελευταία δύο χρόνια. Όμως δυστυχώς καλείται να διαλέξει ανάμεσα σε πολιτικούς οι οποίοι αποδείχθηκαν πολύ "λίγοι" στις κρίσιμες ως τώρα συγκυρίες. Και αποδείχθηκαν "λίγοι", όχι γιατί δεν "τόπαιξαν μάγκες" απέναντι στους δανειστές ΔΝΤ και Ευρωπαίους, αλλά γιατί δεν είχαν το θάρρος και τη δύναμη να εφαρμόσουν όλα όσα χρειάζονταν τα τελευταία είκοσι χρόνια, ώστε σήμερα τα πράγματα να είναι λίγο πιο εύκολα. 'Ολη τους η ενέργεια καταναλίσκονταν στο πως θα διατηρούνται στην εξουσία και πως θα συσσωρεύουν όσο περισσότερο πλούτο τους ήταν δυνατό, ακόμα και καταστρέφοντας τη πατρίδα τους. Σαν υπάκουα προβατάκια άκουγαν και υπέκυπταν στους βοσκούς τους, που ήξεραν ότι είναι λύκοι, απλώς και μόνο για τη προσωπική πολιτική και οικονομική τους επιβίωση.
Και έρχονται τώρα να μας πουν ότι θα γυρίσουμε πενήντα χρόνια πίσω, αν φύγουμε απ την αγκαλιά της Ευρώπης. Αν φύγουμε, ξέρουν με ακρίβεια να υπολογίσουν πόσα χρόνια γυρίζουμε πίσω. Αν μείνουμε, ξέρουν να μας πουν με ακρίβεια για πόσα χρόνια θα αυτοκτονούμε, μέχρι να βγούμε απ τη κρίση; Άλλος λέει δύο, άλλος τρία, άλλος πέντε και οι πιο απαισιόδοξοι είκοσι. Ξέρουν να μας πουν γιατί βουλιάζει μια Ισπανία ή μια Ιταλία; Γιατί άντε, εμείς είμαστε τεμπέληδες, κλέφτες και λαμόγια. Μια Ισπανία και μια Ιταλία, με βαριές βιομηχανίες και 7πλάσιο πληθυσμό, με εξαγωγές και παραγωγή ασύγκριτη με την Ελλάδα, γιατί βουλιάζουν; Μήπως τους "κολλήσαμε" τεμπελιά; Αστεία πράγματα. Όχι, απλά αυτό είναι το σχέδιο αυτών που θέλουν να "γονατίζουν" οι χώρες, ώστε να καρπώνονται ύστερα τον εθνικό τους πλούτο και το εργατικό δυναμικό τους με όσο δυνατό μικρότερο κόστος.
Και ερχόμαστε στα δια ταύτα. Καλείται ο Ελληνικός λαός να ψηφίσει και πάλι. Να φέρει στην εξουσία όσο το δυνατό λιγότερο χειρότερους πολιτικούς, για να δώσουν έστω μια πιο εφικτή προοπτική. Όχι δημαγωγούς, όπως κάποτε πριν τριάντα χρόνια, που μοίραζαν δανεικά χρήματα και πληρώνουμε τώρα τα σπασμένα. Όχι σε ψηφοθήρες, που γέμισαν το Δημόσιο και τις δημόσιες επιχειρήσεις με υπαλλήλους και μετά τους εκβίαζαν και τους έλεγχαν με τους συνδικαλιστές, που ήταν όργανά τους. Ο πολίτης πρέπει να ψηφίσει νηφάλια, μη ακούγοντας τα φερέφωνα (δημοσιογράφους και ΜΜΕ), σκεπτόμενος πια λύση θα δώσει πραγματικό μέλλον στα παιδιά του. Κρίνοντας ποιός ως τώρα είπε αλήθειες και όχι εκβιασμούς. Χωρίς να σκέφτεται ιδεολογίες και κομματικά μαντριά, ούτε προσωπικό συμφέρον. Ότι γίνει θα γίνει για όλους. Η ιδεολογία είναι μία τώρα: το μέλλον και το συμφέρον όλων και της πατρίδας. Και να καταστήσει σαφές σε όποιον υπόσχεται "λαγούς και πετραχείλια": αν δεν τηρήσει στο έπακρο όσα υπόσχεται και δεν δώσει ασφάλεια και προοπτική στη χώρα και τους πολίτες, θα πρέπει να βρεθεί αντίκρυ στις κάνες των όπλων στα έξη μέτρα για εσχάτη προδοσία!
Και επιτέλους ο λαός κλήθηκε να ψηφίσει. Και οι πολίτες ψήφισαν έχοντας πολύ θυμό και θέλοντας να τιμωρήσουν αυτούς που θεωρούν υπεύθυνους για τη σημερινή κατάσταση της χώρας του. Το αποτέλεσμα μετέδωσε αυτό το μήνυμα στους πολιτικούς που κυβέρνησαν τα τελευταία τριάντα χρόνια τη χώρα. Μη δίνοντας την αυτοδυναμία σε κανένα κόμμα, οι εκλογές θα επαναληφθούν στις 17 Ιουνίου. Έχοντας υποχωρήσει λίγο η οργή, ο πολίτης καλείται πιο νηφάλιος να διαλέξει ποιό κόμμα και ποιός πολιτικός θα οδηγήσει την Ελλάδα έξω απ τη κρίση, ανακουφίζοντας όσο γίνεται το λαό απ την οικονομική αφαίμαξη και την αθλιότητα που ζει τα τελευταία δύο χρόνια. Όμως δυστυχώς καλείται να διαλέξει ανάμεσα σε πολιτικούς οι οποίοι αποδείχθηκαν πολύ "λίγοι" στις κρίσιμες ως τώρα συγκυρίες. Και αποδείχθηκαν "λίγοι", όχι γιατί δεν "τόπαιξαν μάγκες" απέναντι στους δανειστές ΔΝΤ και Ευρωπαίους, αλλά γιατί δεν είχαν το θάρρος και τη δύναμη να εφαρμόσουν όλα όσα χρειάζονταν τα τελευταία είκοσι χρόνια, ώστε σήμερα τα πράγματα να είναι λίγο πιο εύκολα. 'Ολη τους η ενέργεια καταναλίσκονταν στο πως θα διατηρούνται στην εξουσία και πως θα συσσωρεύουν όσο περισσότερο πλούτο τους ήταν δυνατό, ακόμα και καταστρέφοντας τη πατρίδα τους. Σαν υπάκουα προβατάκια άκουγαν και υπέκυπταν στους βοσκούς τους, που ήξεραν ότι είναι λύκοι, απλώς και μόνο για τη προσωπική πολιτική και οικονομική τους επιβίωση.
Και έρχονται τώρα να μας πουν ότι θα γυρίσουμε πενήντα χρόνια πίσω, αν φύγουμε απ την αγκαλιά της Ευρώπης. Αν φύγουμε, ξέρουν με ακρίβεια να υπολογίσουν πόσα χρόνια γυρίζουμε πίσω. Αν μείνουμε, ξέρουν να μας πουν με ακρίβεια για πόσα χρόνια θα αυτοκτονούμε, μέχρι να βγούμε απ τη κρίση; Άλλος λέει δύο, άλλος τρία, άλλος πέντε και οι πιο απαισιόδοξοι είκοσι. Ξέρουν να μας πουν γιατί βουλιάζει μια Ισπανία ή μια Ιταλία; Γιατί άντε, εμείς είμαστε τεμπέληδες, κλέφτες και λαμόγια. Μια Ισπανία και μια Ιταλία, με βαριές βιομηχανίες και 7πλάσιο πληθυσμό, με εξαγωγές και παραγωγή ασύγκριτη με την Ελλάδα, γιατί βουλιάζουν; Μήπως τους "κολλήσαμε" τεμπελιά; Αστεία πράγματα. Όχι, απλά αυτό είναι το σχέδιο αυτών που θέλουν να "γονατίζουν" οι χώρες, ώστε να καρπώνονται ύστερα τον εθνικό τους πλούτο και το εργατικό δυναμικό τους με όσο δυνατό μικρότερο κόστος.
Και ερχόμαστε στα δια ταύτα. Καλείται ο Ελληνικός λαός να ψηφίσει και πάλι. Να φέρει στην εξουσία όσο το δυνατό λιγότερο χειρότερους πολιτικούς, για να δώσουν έστω μια πιο εφικτή προοπτική. Όχι δημαγωγούς, όπως κάποτε πριν τριάντα χρόνια, που μοίραζαν δανεικά χρήματα και πληρώνουμε τώρα τα σπασμένα. Όχι σε ψηφοθήρες, που γέμισαν το Δημόσιο και τις δημόσιες επιχειρήσεις με υπαλλήλους και μετά τους εκβίαζαν και τους έλεγχαν με τους συνδικαλιστές, που ήταν όργανά τους. Ο πολίτης πρέπει να ψηφίσει νηφάλια, μη ακούγοντας τα φερέφωνα (δημοσιογράφους και ΜΜΕ), σκεπτόμενος πια λύση θα δώσει πραγματικό μέλλον στα παιδιά του. Κρίνοντας ποιός ως τώρα είπε αλήθειες και όχι εκβιασμούς. Χωρίς να σκέφτεται ιδεολογίες και κομματικά μαντριά, ούτε προσωπικό συμφέρον. Ότι γίνει θα γίνει για όλους. Η ιδεολογία είναι μία τώρα: το μέλλον και το συμφέρον όλων και της πατρίδας. Και να καταστήσει σαφές σε όποιον υπόσχεται "λαγούς και πετραχείλια": αν δεν τηρήσει στο έπακρο όσα υπόσχεται και δεν δώσει ασφάλεια και προοπτική στη χώρα και τους πολίτες, θα πρέπει να βρεθεί αντίκρυ στις κάνες των όπλων στα έξη μέτρα για εσχάτη προδοσία!