Το δίλλημα μέσα ή έξω απ το ευρώ, πάντα επίκαιρο και απειλητικό δεσπόζει σε όλα τα μέσα ενημέρωσης γραπτά ή τηλεοπτικά. Βομβαρδισμός δηλώσεων και γνωμών, είτε από εξωτερικό είτε από εσωτερικό. Αναλύσεις επί αναλύσεων, δεσμεύσεις ή μη δεσμεύσεις πολιτικών. Σενάρια επί σεναρίων για έξοδο ή παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Μάλιστα το ερώτημα γίνεται πιο τρομοκρατικό όταν τεθεί ως εξής: μέσα στη σωτηρία ή έξω στη καταστροφή; Μέσα στο παράδεισο της ασφάλειας και της προοπτικής ή έξω στη κόλαση της ανασφάλειας και του αβέβαιου μέλλοντος; Οι Κασσάνδρες της πολιτικής και της οικονομίας δίνουν μάλιστα και την εικόνα της χώρας στη κόλαση: το χειμώνα να παγώνουν όλοι μέσα στα σπίτια τους χωρίς πετρέλαιο, να μη κινείται τίποτα αφού δεν θα υπάρχουν καύσιμα, οι άρρωστοι θα πεθαίνουν χωρίς φάρμακα και νοσοκομεία, πείνα αβάσταχτη αφού δεν θα υπάρχουν τρόφιμα, κίνδυνος πολέμου αφού θα είμαστε ανυπεράσπιστοι κλπ. Γενικά μια εικόνα χάους και καταστροφής, που θα έκανε και τον Φάουστ να ανατριχιάσει. Ενώ "μέσα" στο παράδεισο, ζόρικα μεν και με πολλές στερήσεις, αλλά θα λειτουργεί το κράτος, θα υπάρχουν οι παροχές που απολαμβάνουμε τώρα και υπάρχει και κάποιο φως μετά έστω δύο ή τρία ή πέντε χρόνια. Είναι όμως αυτή η αλήθεια; Όλη η αλήθεια και η πραγματικότητα; Άς κάνουμε μια μικρή αναδρομή.
Έτος 1999. Η Ελλάδα προετοιμάζεται για να γίνει μέλος της ευρωζώνης και να υιοθετήσει το ευρώ σε αντικατάσταση του εθνικού της νομίσματος της δραχμής. Τα οικονομικά της δεν της επιτρέπουν κανονικά να συμμετάσχει, λόγω πρωτογενών ελλειμάτων και μεγάλου εξωτερικού χρέους. Η τότε κυβέρνηση αναλαμβάνει τα "μαγικά" και σε συνεργασία με τη Goldman Sachs, καταφέρνει να παρουσιάσει οικονομικά στοιχεία που να επιτρέπουν στη χώρα να μπει στην ευρωζώνη. Πράγματι το 2001 η Ελλάδα υιοθετεί το ευρώ. Οι Ευρωπαίοι μετά από δέκα σχεδόν χρόνια αποκαλύπτουν τα "μαγικά" και δηλώνουν άγνοια γι αυτά. Όπως όμως αποδεικνύεται, όχι μόνο άγνοια δεν είχαν, αλλά και άλλες "ασθενείς" χώρες είχαν "μαγειρεμένους" προϋπολογισμούς. Γιατί λοιπόν τις επέτρεψαν την είσοδο στην ευρωζώνη;
Έτος 2001. Η φούσκα του Χρηματιστήριου σκάει αφήνοντας χιλιάδες νοικοκυριά που "τζόγαραν", στα χρέη. Σημαντικά κεφάλαια των ασφαλιστικών ταμείων χάνονται, αφού η κυβέρνηση τα είχε "παίξει" στις μετοχές. Βέβαια κάποιοι "ημέτεροι" αποκομίζουν τεράστια κέρδη.
Έτος 2004. Με οικονομικά μεγέθη ήδη προβληματικά (εξωτερικό διογκούμενο χρέος) η Ελλάδα αναλαμβάνει τη διοργάνωση των Ολυμπιακών αγώνων, θέτοντας τη ταφόπλακα της οικονομίας της, ενώ επωφελούνται πλήθος πολυεθνικών εταιρειών, Ευρωπαϊκών και μη. Προσωρινά βέβαια η απασχόληση και η ανάπτυξη παρουσιάζουν άνοδο, με ημερομηνία όμως λήξεως. Φαγοπότι εκατομμυρίων ευρώ στη πλάτη των Ελλήνων φορολογουμένων. Νέα χρέη, νέα δάνεια.
Έτος 2009. Με προσχεδιασμό (όπως αποδείχθηκε), η τότε κυβέρνηση με πεφωτισμένο και άριστο γνώστη των οικονομικών πρωθυπουργό!, ζητά την οικονομική ενίσχυση του ΔΝΤ και της ΕΚΤ. Αυτό οδηγεί τη χώρα στη παράνομη υπογραφή του πρώτου "Μνημονίου" με επαίσχυντους όρους για την ελληνική πλευρά. Η εφαρμογή του όχι μόνο δε φέρνει αποτέλεσμα, παρά τις αιματηρές όικονομικές θυσίες του λαού, αλλά βυθίζει τη χώρα σε μεγαλύτερη ύφεση και ανεργία.
Έτος 2012. Τρία σχεδόν χρόνια μετά, η αποτυχία του πρώτου Μνημονίου οδηγεί στο "κούρεμα" μέρος των χρεών, καινούργια δανειοδότηση και στη κύρωση ενός δευτέρου Μνημονίου από κυβέρνηση μη νομιμοποιημένη απ τους πολίτες. Τα ασφαλιστικά ταμεία που είχαν ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, με το κούρεμα χάνουν τεράστια ποσά και οδηγούνται σε κατάρρευση Μετά την υπογραφή του μνημονίου η χώρα οδηγείται σε εκλογές, που όμως δε βγάζουν κυβέρνηση. Έπονται επαναληπτικές εκλογές, υπό την απειλή μέσα ή έξω απ την Ευρωζώνη ή αλλιώς κατάργηση ή όχι του Μνημονίου.
Έτος 2012-σήμερα. Ανεργία στο 20% (50% στους νέους κάτω των 25 ετών). Μετανάστες σχεδόν 30.000 Έλληνες μέσα σε ένα χρόνο, στη πλειοψηφία τους νέοι επιστήμονες. Σχεδόν 3 εκατομμύρια πολίτες ή 30% του πληθυσμού κάτω απ το όριο της φτώχειας, με αυξανόμενη τάση. Ένας στους δύο Έλληνες ή 50% των ενεργών πολιτών άδυνατεί να πληρώσει την εφορία του ή το ρεύμα του ή το ενοίκιό του ή τις ασφαλιστικές εισφορές του. Καύσιμα και τρόφιμα στα ύψη, αποδοχές στο πάτο. Πολλοί πέρασαν το χειμώνα (που ήταν και βαρύς φέτος) τυλιγμένοι μέσα στα σπίτια τους με κουβέρτες, έχοντας 13 βαθμούς θερμοκρασία. Όσοι είχαν κάποιο χρηματικό απόθεμα στη Τράπεζα για ώρα ανάγκης, εξανεμίστηκε για να πληρωθούν λογαριασμοί και χαράτσια. Είναι χαρακτηριστικό ότι στους δρόμους δεν έχει πια μποτιλιάρισμα λόγω έλλειψης αυτοκινήτων! Κρούσματα λιποθυμιών παιδιών στα σχολεία λόγω υποσιτισμού! Kαταστήματα και επιχειρήσεις (όχι πολυεθνικές) κλείνουν η μία μετά την άλλη, αφήνοντας κυριολεκτικά στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους. Και όσες κρατιούνται ακόμη είναι καταχρεωμένες εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Και το χειρότερο: πολλές αυτοκτονίες λόγω οικονομικού αδιεξόδου. Αυτό είναι το πρόσωπο της αλήθειας, της σημερινής πραγματικότητας στην Ελλάδα. Όποιος δεν τα βλέπει είτε εθελοτυφλεί είτε ζει εκτός πραγματικότητας.
(Συνεχίζεται)
Έτος 1999. Η Ελλάδα προετοιμάζεται για να γίνει μέλος της ευρωζώνης και να υιοθετήσει το ευρώ σε αντικατάσταση του εθνικού της νομίσματος της δραχμής. Τα οικονομικά της δεν της επιτρέπουν κανονικά να συμμετάσχει, λόγω πρωτογενών ελλειμάτων και μεγάλου εξωτερικού χρέους. Η τότε κυβέρνηση αναλαμβάνει τα "μαγικά" και σε συνεργασία με τη Goldman Sachs, καταφέρνει να παρουσιάσει οικονομικά στοιχεία που να επιτρέπουν στη χώρα να μπει στην ευρωζώνη. Πράγματι το 2001 η Ελλάδα υιοθετεί το ευρώ. Οι Ευρωπαίοι μετά από δέκα σχεδόν χρόνια αποκαλύπτουν τα "μαγικά" και δηλώνουν άγνοια γι αυτά. Όπως όμως αποδεικνύεται, όχι μόνο άγνοια δεν είχαν, αλλά και άλλες "ασθενείς" χώρες είχαν "μαγειρεμένους" προϋπολογισμούς. Γιατί λοιπόν τις επέτρεψαν την είσοδο στην ευρωζώνη;
Έτος 2001. Η φούσκα του Χρηματιστήριου σκάει αφήνοντας χιλιάδες νοικοκυριά που "τζόγαραν", στα χρέη. Σημαντικά κεφάλαια των ασφαλιστικών ταμείων χάνονται, αφού η κυβέρνηση τα είχε "παίξει" στις μετοχές. Βέβαια κάποιοι "ημέτεροι" αποκομίζουν τεράστια κέρδη.
Έτος 2004. Με οικονομικά μεγέθη ήδη προβληματικά (εξωτερικό διογκούμενο χρέος) η Ελλάδα αναλαμβάνει τη διοργάνωση των Ολυμπιακών αγώνων, θέτοντας τη ταφόπλακα της οικονομίας της, ενώ επωφελούνται πλήθος πολυεθνικών εταιρειών, Ευρωπαϊκών και μη. Προσωρινά βέβαια η απασχόληση και η ανάπτυξη παρουσιάζουν άνοδο, με ημερομηνία όμως λήξεως. Φαγοπότι εκατομμυρίων ευρώ στη πλάτη των Ελλήνων φορολογουμένων. Νέα χρέη, νέα δάνεια.
Έτος 2009. Με προσχεδιασμό (όπως αποδείχθηκε), η τότε κυβέρνηση με πεφωτισμένο και άριστο γνώστη των οικονομικών πρωθυπουργό!, ζητά την οικονομική ενίσχυση του ΔΝΤ και της ΕΚΤ. Αυτό οδηγεί τη χώρα στη παράνομη υπογραφή του πρώτου "Μνημονίου" με επαίσχυντους όρους για την ελληνική πλευρά. Η εφαρμογή του όχι μόνο δε φέρνει αποτέλεσμα, παρά τις αιματηρές όικονομικές θυσίες του λαού, αλλά βυθίζει τη χώρα σε μεγαλύτερη ύφεση και ανεργία.
Έτος 2012. Τρία σχεδόν χρόνια μετά, η αποτυχία του πρώτου Μνημονίου οδηγεί στο "κούρεμα" μέρος των χρεών, καινούργια δανειοδότηση και στη κύρωση ενός δευτέρου Μνημονίου από κυβέρνηση μη νομιμοποιημένη απ τους πολίτες. Τα ασφαλιστικά ταμεία που είχαν ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, με το κούρεμα χάνουν τεράστια ποσά και οδηγούνται σε κατάρρευση Μετά την υπογραφή του μνημονίου η χώρα οδηγείται σε εκλογές, που όμως δε βγάζουν κυβέρνηση. Έπονται επαναληπτικές εκλογές, υπό την απειλή μέσα ή έξω απ την Ευρωζώνη ή αλλιώς κατάργηση ή όχι του Μνημονίου.
Έτος 2012-σήμερα. Ανεργία στο 20% (50% στους νέους κάτω των 25 ετών). Μετανάστες σχεδόν 30.000 Έλληνες μέσα σε ένα χρόνο, στη πλειοψηφία τους νέοι επιστήμονες. Σχεδόν 3 εκατομμύρια πολίτες ή 30% του πληθυσμού κάτω απ το όριο της φτώχειας, με αυξανόμενη τάση. Ένας στους δύο Έλληνες ή 50% των ενεργών πολιτών άδυνατεί να πληρώσει την εφορία του ή το ρεύμα του ή το ενοίκιό του ή τις ασφαλιστικές εισφορές του. Καύσιμα και τρόφιμα στα ύψη, αποδοχές στο πάτο. Πολλοί πέρασαν το χειμώνα (που ήταν και βαρύς φέτος) τυλιγμένοι μέσα στα σπίτια τους με κουβέρτες, έχοντας 13 βαθμούς θερμοκρασία. Όσοι είχαν κάποιο χρηματικό απόθεμα στη Τράπεζα για ώρα ανάγκης, εξανεμίστηκε για να πληρωθούν λογαριασμοί και χαράτσια. Είναι χαρακτηριστικό ότι στους δρόμους δεν έχει πια μποτιλιάρισμα λόγω έλλειψης αυτοκινήτων! Κρούσματα λιποθυμιών παιδιών στα σχολεία λόγω υποσιτισμού! Kαταστήματα και επιχειρήσεις (όχι πολυεθνικές) κλείνουν η μία μετά την άλλη, αφήνοντας κυριολεκτικά στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους. Και όσες κρατιούνται ακόμη είναι καταχρεωμένες εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Και το χειρότερο: πολλές αυτοκτονίες λόγω οικονομικού αδιεξόδου. Αυτό είναι το πρόσωπο της αλήθειας, της σημερινής πραγματικότητας στην Ελλάδα. Όποιος δεν τα βλέπει είτε εθελοτυφλεί είτε ζει εκτός πραγματικότητας.
(Συνεχίζεται)