« Σκέψαι τοίνυν ώς εξόν σοι πλουτείν καϊ τοΐσι άπασιν
ΰπο των αει δημιζόντων ουκ οίδ' όπη έγκεκύκλησαι..
...............................................................................
Βούλονται γάp σε πένητ' είναι, και τουθ' ων εινεκ’ , έρώ σοι•
ΐνα γιγνώσκης τον τιθασευτήν, καθ' όταν ουτός σ' έπισίξη
έπι των έχθρων τιν' έπιρρύξας, άγpίως αύτοΐς έπιπηδας.»
Σκέψου λοιπόν: Θα μπορούσες να είσαι πλούσιος όπως κι
όλοι, μα οι πολιτικάντηδες σ' έχουν τυλίξει, κι εγώ δεν ξέρω
πώς.
Γιατί θέλουνε να είσαι φτωχός• και θα σου πω για ποιους
λόγους:
για να ξέρεις ποιος είναι το αφεντικό σου, κι άμα σε ρίχνει πάνω
στους εχθρούς του και σου λέει «πάρ' τον!», εσύ να τους χιμάς όλο αγριάδα.
(Λ. Ζενάκος, Βικελαία Βιβλιοθήκη 1991)