Άλλο τι θα ακούσουμε; Τι ακόμα περιμένουν ν ακούσουν τα φτωχά μας αυτιά; Δεν φτάνουν τα εξευτελιστικά μνημόνια, τα απάνθρωπα και αντισυνταγματικά μέτρα, τα ατέλειωτα ψέμματα των πολιτικών μας, οι δεσμευτικές δουλικές υπογραφές, έρχονται τώρα οι Φράγκοι (ναι, οι Φράγκοι του Καρλομάγνου, που κατακρεούργησαν και κατέλησαν το Δυτικό Ρωμαϊκό κράτος και εγκατέστησαν τη Φραγκοκρατία, υπεύθυνη για τόσα δεινά που υπέστη ο απανταχού Ελληνισμός), να απειλούν ένα ελεύθερο Έθνος με επιτροπεία; Και ποιό Έθνος; Όχι οποιοδήποτε. Αυτό το Έθνος που τους λύτρωσε απ τον σκοταδισμό, δίνοντάς τους όχι μόνο τους θεμέλιους λίθους κάθε επιστήμης, αλλά και εκατόμβες θυμάτων σε όλη τη διάρκεια της μακράς ιστορίας του, ενάντια σε κάθε είδους τυραννία που απειλούσε να καταστρέψει τις θεμελιώδεις αρχές της ανθρώπινης ύπαρξης. Θλίψη και δάκρυα έρχονται σε κάθε πολιτισμένο και γνώστη της ιστορίας άνθρωπο, βλέποντας τέτοια αχαριστία και υποκρισία, απέναντι σ ένα Γένος, που ποτέ όσο υπάρχει δεν έβλαψε κανένα, ούτε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας διέπραξε, αλλά πάντα ήταν αρωγός και βοηθός σε κάθε λαό που υπέφερε. Αλήθεια, διερωτάται κάποιος, τι θέλουν πια απ τη μικρή και ήσυχη Ελλαδίτσα; Σε τι τους έφταιξε; Είναι αυτή μόνη υπεύθυνη για την οικονομική κατάντια της Ευρώπης; Είναι αυτή που προκάλεσε την οικονομική κρίση; Είναι αυτή που καταχράστηκε χρήματα της Ευρώπης;
Μα καλά, τυφλοί είναι; Δε βλέπουν ότι όλες σχεδόν οι πολυεθνικές τους εταιρείες και οι τράπεζες, έκλεβαν, δωροδοκούσαν, απομυζούσαν και εκμεταλευόντουσαν τους λαούς τους τα τελευταία 30 χρόνια; Ξεχνούν τα εξοπλιστικά προγράμματα (φρεγάτες, υποβρύχια, αεροσκάφη, άρματα μάχης, ηλεκτρονικό εξοπλισμό γι αυτά) που ανάγκαζαν την Ελλάδα να αγοράζει απ αυτούς δίνοντάς της δάνεια; Ξεχνούν τις πολεμικές αποζημιώσεις, που είναι ταμπού και ούτε καν τις συζητούν; Και τολμούν Γερμανία και Γαλλία να μιλούν για επιτροπεία στην Ελλάδα; Να καταλύσουν δηλαδή κάθε έννοια ελευθερίας, όπως κάνουν στους λαούς τους; Τολμούν;
Κι όμως τολμούν. Γιατί; Μα γιατί εκτός των άχρηστων και δωσίλογων πολιτικών που έχουν απέναντί τους, έχουν κι έναν λαό που ακόμα υπομένει. Ένα Έθνος που με μεθοδεία ετών προσπάθησαν να αποχαυνώσουν, όπως έκαναν στους δικούς τους πολίτες. Ξεχνούν όμως ότι το Έθνος αυτό δεν αποχαυνώθηκε με 4 αιώνες σκλαβιάς. Δεν ξέχασε ποτέ ποιό είναι και από κρατά η "σκούφια" του. Δε ξέχασε κι ούτε ξεχνά, ότι είναι (όχι ήταν) το λίκνο της ελευθερίας, ο συνεχιστής της "Μίας, Αγίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας", απέναντι στη επεκτατική και σάπια ηθικά ( από γεννησιμιού της) Φραγκιά. Νομίζουν ότι η ανεκτικότητα και η υπομονή είναι δειλία και υποταγή. Κάποιοι σίγουρα, εκεί στις Βρυξέλλες, σιγοψιθυρίζουν: "τους καταφέραμε επιτέλους αυτούς τους Ρωμιούς. Τώρα κανείς δε θα σταθεί εμπόδιο στα σχέδιά μας για απόλυτη υποταγή του καθένα στις διαταγές μας, για απόλυτη δουλεία σε όλη την Ευρώπη. Επιτέλους, τους αλώσαμε! Παιδευτήκαμε αρκετά χρόνια, αλλά το επιτύχαμε." Και θα τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους με ικανοποίηση. Αλλά "πλανώνται, πλάνην οικτράν". Και θα το διαπιστώσουν στο άμεσο μέλλον, γρήγορα...
Μα καλά, τυφλοί είναι; Δε βλέπουν ότι όλες σχεδόν οι πολυεθνικές τους εταιρείες και οι τράπεζες, έκλεβαν, δωροδοκούσαν, απομυζούσαν και εκμεταλευόντουσαν τους λαούς τους τα τελευταία 30 χρόνια; Ξεχνούν τα εξοπλιστικά προγράμματα (φρεγάτες, υποβρύχια, αεροσκάφη, άρματα μάχης, ηλεκτρονικό εξοπλισμό γι αυτά) που ανάγκαζαν την Ελλάδα να αγοράζει απ αυτούς δίνοντάς της δάνεια; Ξεχνούν τις πολεμικές αποζημιώσεις, που είναι ταμπού και ούτε καν τις συζητούν; Και τολμούν Γερμανία και Γαλλία να μιλούν για επιτροπεία στην Ελλάδα; Να καταλύσουν δηλαδή κάθε έννοια ελευθερίας, όπως κάνουν στους λαούς τους; Τολμούν;
Κι όμως τολμούν. Γιατί; Μα γιατί εκτός των άχρηστων και δωσίλογων πολιτικών που έχουν απέναντί τους, έχουν κι έναν λαό που ακόμα υπομένει. Ένα Έθνος που με μεθοδεία ετών προσπάθησαν να αποχαυνώσουν, όπως έκαναν στους δικούς τους πολίτες. Ξεχνούν όμως ότι το Έθνος αυτό δεν αποχαυνώθηκε με 4 αιώνες σκλαβιάς. Δεν ξέχασε ποτέ ποιό είναι και από κρατά η "σκούφια" του. Δε ξέχασε κι ούτε ξεχνά, ότι είναι (όχι ήταν) το λίκνο της ελευθερίας, ο συνεχιστής της "Μίας, Αγίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας", απέναντι στη επεκτατική και σάπια ηθικά ( από γεννησιμιού της) Φραγκιά. Νομίζουν ότι η ανεκτικότητα και η υπομονή είναι δειλία και υποταγή. Κάποιοι σίγουρα, εκεί στις Βρυξέλλες, σιγοψιθυρίζουν: "τους καταφέραμε επιτέλους αυτούς τους Ρωμιούς. Τώρα κανείς δε θα σταθεί εμπόδιο στα σχέδιά μας για απόλυτη υποταγή του καθένα στις διαταγές μας, για απόλυτη δουλεία σε όλη την Ευρώπη. Επιτέλους, τους αλώσαμε! Παιδευτήκαμε αρκετά χρόνια, αλλά το επιτύχαμε." Και θα τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους με ικανοποίηση. Αλλά "πλανώνται, πλάνην οικτράν". Και θα το διαπιστώσουν στο άμεσο μέλλον, γρήγορα...